Zijn ambulancebedjes uitgerust met specifieke veiligheidsvoorzieningen, zoals veiligheidsbeugels of zijhekken, om vallen tijdens transport te voorkomen?

Thuis / Nieuws / Nieuws uit de sector / Zijn ambulancebedjes uitgerust met specifieke veiligheidsvoorzieningen, zoals veiligheidsbeugels of zijhekken, om vallen tijdens transport te voorkomen?

Zijn ambulancebedjes uitgerust met specifieke veiligheidsvoorzieningen, zoals veiligheidsbeugels of zijhekken, om vallen tijdens transport te voorkomen?

Ja, ambulancebedjes (ook wel brancards genoemd) zijn voorzien van bijzondere veiligheidsvoorzieningen om vallen tijdens het transport te voorkomen. Deze beschermingsvoorzieningen bestaan ​​uit veiligheidsbeugels, zijrails en andere mechanismen die zijn ontworpen om de getroffen persoon op zijn plaats te houden en hem op een bepaald moment tijdens het vervoer veilig te houden. In dit antwoord kunnen we spreken over de buitengewone veiligheidsmogelijkheden van ambulancebedden en hun functies.
1. Beperkingen:
Ambulancebedden zijn voorzien van bevestigingsmiddelen om de patiënt tijdens het transport te immobiliseren om vallen of andere ongewenste bewegingen te voorkomen. Deze beperkingen omvatten doorgaans lichaamsriemen, borstriemen en riemen om het hoofd vast te zetten. Ze zijn verstelbaar voor patiënten van verschillende grootte en kunnen om de patiënt worden gewikkeld om voor evenwicht te zorgen en onbedoelde valpartijen te voorkomen.
2. Zijhekken:
De meeste ambulancebedden hebben zijhekken die kunnen worden opgetild en op hun plaats kunnen worden vergrendeld. Deze rails fungeren als een beschermende barrière aan de randen van de brancard, waardoor wordt voorkomen dat de patiënt per ongeluk wegrolt of valt. De zijrails zijn over het algemeen gemaakt van duurzame materialen en aluminium of plastic, en ze zijn ontworpen om schoon te zijn en door het ambulanceteam te kunnen functioneren. Ze kunnen naar wens worden verhoogd en verlaagd, afhankelijk van de toestand van de patiënt en de vereisten van het wetenschappelijke systeem dat wordt bereikt.
3. Vergrendelingsmechanismen:
Ambulancebedden zijn uitgerust met vergrendelingsmechanismen waarmee ze veilig kunnen worden verbonden met de ambulancegrond. Deze zorgen ervoor dat de brancard op een bepaald transportpunt stevig en onbeweeglijk blijft, waardoor de kans op vallen afneemt. Vergrendelingsmechanismen omvatten vaak haken of grendels die in overeenkomstige sleuven op de ambulancevloer passen. Eenmaal ingeschakeld, verandert de brancard in een vergrendeld gebied en is hij bestand tegen beweging, zelfs op een gegeven moment bij verrassende stops of bochten.
4. Verstelbare hoogte:
Veel ambulancebedden hebben een verstelbare hoogte, waardoor de brancard omhoog of omlaag kan worden gebracht, afhankelijk van de behoeften van de getroffen persoon en het medische personeel. Deze functie zorgt ervoor dat het bedje op een goede hoogte staat voor het ambulanceteam, waardoor de kans op nieuwe ongelukken kleiner wordt. Het maakt bovendien het schoon en veilig laden en lossen van de getroffen persoon van en naar de ambulance mogelijk, waardoor de kans op het per ongeluk verliezen of schokken van de patiënt wordt geminimaliseerd.
Vijf. Schokabsorberende vering:
Om de patiëntveiligheid en luxe tijdens het transport verder te verfraaien, zijn sommige ambulancebedden voorzien van verrassingsabsorberende ophangsystemen. Deze constructies maken gebruik van veren of andere mechanismen om de trillingen en schokken op te vangen die tijdens het ambulancevervoer ontstaan. Het veersysteem maakt het mogelijk om het effect op de getroffen persoon te minimaliseren, waardoor het risico op vallen of andere verwondingen als gevolg van hobbelige ritten of ruige wegomstandigheden wordt verminderd.
Het is van essentieel belang om te zeggen dat, hoewel ambulancebedjes zijn ontworpen om patiënten tijdens het transport een stabiele en veilige omgeving te bieden, het voor zorgverleners van essentieel belang is om ervoor te zorgen dat alle beschermingsfuncties effectief en op de juiste manier worden gebruikt. Goede voorlichting en naleving van beschermingsprotocollen zijn belangrijk om een ​​krachtig gebruik van deze veiligheidsfuncties te garanderen en om eventuele vermogensschade bij de patiënt te voorkomen.